Πες μας για τη σειρά βιβλίων σου "Midnight". Πόσα βιβλία θα έχει; Πώς δημιούργησες τους χαρακτήρες;
Το Midnight θα έχει τρία βιβλία, έχω ήδη τελειώσει το δεύτερο και έχω ξεκινήσει το τρίτο και τελευταίο (τελευταίο, με την προϋπόθεση ότι δεν θα φάω καμιά φλασιά που θα θέλω οπωσδήποτε να την κάνω ιστορία!) και θα ανέβει σε λίγο καιρό… Την σειρά αυτή την είχα στο μυαλό μου πολύ καιρό πριν την ξεκινήσω... έβλεπα αυτή τη διαφορετικότητα σε πολλά βιβλία - που μου αρέσει - δλδ. βρικόλακας-θνητή, λυκάνθρωπος-θνητή, μάγισσα-θνητός και είχα σκεφτεί ότι θα είχε πλάκα να δω κάτι όπου η πρωταγωνίστρια δεν θα ήταν η απλή καθημερινή κοπέλα. Κάπως έτσι προέκυψε. Τα υπόλοιπα, οι λεπτομέρειες δλδ. ήρθαν στη πορεία...
Να δηλώσω από τώρα πως την αγαπώ αυτή σου την ερώτηση, θα έπρεπε να μου είχες βάλει περιθώριο λέξεων! Τους ανακάλυψα τελείως τυχαία... ανέκαθεν άκουγα μουσική, οπότε...καταλαβαίνεις... Σχετικά τώρα με τη μουσική τους, μου αρέσει που είναι αληθινοί. Γράφουν για πράγματα απλά, καθημερινά, πράγματα με τα οποία - εγώ τουλάχιστον - μπορώ να ταυτιστώ στο έπακρο. Μου αρέσει που μοιάζουν να είναι απλοί, κάτι που, όπως είπα, βγαίνει και στη μουσική τους. Από κοντά θα τους έλεγα ένα μεγάλο "Ευχαριστώ!", γιατί θεωρώ πως πολλά πράγματα δεν θα ήταν τα ίδια αν δεν είχα γνωρίσει τη μουσική τους, όσο υπερβολικό και να ακούγεται αυτό! (με βλέπεις, συγκρατούμαι, γιατί κανονικά θα έλεγα κι άλλα!)
Χα! Καλή ερώτηση... Όχι, δεν το έχω βρει το άλλο μου μισό ακόμα, ελπίζω όμως να το βρω σύντομα! Πιστεύω στις αδελφές ψυχές, και στις ερωτικές σχέσεις, αλλά και στις φιλικές για παράδειγμα. Πιστεύω πως μπορεί να "ταυτιστείς" με κάποιον τόσο έντονα, να νιώσεις πως "μιλάτε την ίδια γλώσσα" που λέμε, ακόμα και αν δεν πρόκειται για ερωτική σχέση. Αυτή η επικοινωνία σε επίπεδο αδελφών ψυχών, πιστεύω πως μπορεί να υπάρξει σε κάθε είδους σχέση.
Βρικόλακες! Ανέκαθεν με μάγευε αυτό το μυστήριο που κρύβουν (τουλάχιστον όπως τους έχω στο μυαλό μου), μου αρέσουν που μοιάζουν ανθρώπινοι αλλά δεν είναι. Ίσως αυτό μου αρέσει πιο πολύ, ότι φαινομενικά είναι κανονικοί άνθρωποι, αλλά πίσω από τη μάσκα πίνουν αίμα και δεν βγαίνουν στον ήλιο, ας πούμε. Είναι ίσως ο ορισμός του «τα φαινόμενα απατούν».
Μάγισσες, χωρίς δεύτερη σκέψη. Από μικρή μου άρεσαν, λάτρευα αυτές τις ικανότητες που είχαν, που για μας είναι αδιανόητο, ας πούμε με ένα κλείσιμο των ματιών να μετακινήσουμε κάτι στο δωμάτιο, ενώ για εκείνες είναι απλώς η βαρετή καθημερινότητα. Επίσης είναι και λίγο πιο… «σκοτεινές» από τα ξωτικά, οπότε, εντελώς μέσα στο στοιχείο μου!
Η γνώμη μου είναι ότι πρέπει να βοηθήσουμε όσο μπορούμε. Το κακό στην όλη κατάσταση είναι ότι έτυχε σε μια περίοδο που δεν έχουμε καλά-καλά τα μέσα να σταθούμε στα πόδια μας σαν χώρα, οπότε νομίζω πως είναι πρακτικά αδύνατο να βοηθήσουμε αποτελεσματικά.
Stephen King. Τον θεωρώ τον καλύτερο, αγαπώ τα βιβλία του, αγαπώ τον τρόπο που εκφράζεται, το πόσο ζωντανές είναι οι περιγραφές του, το ότι δεν μπορώ να αφήσω τα βιβλία του από τα χέρια μου, το ότι δεν στερεύει η φαντασία του ποτέ! Στην δεύτερη θέση, θα δώσω μια – όχι και τόσο γνωστή – συγγραφέα, την Becca Fitzpatrick. Έχει γράψει μια σειρά βιβλίων που είναι από τις αγαπημένες μου και που την έχω διαβάσει αρκετές φορές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου